Litewskie krajobrazy w poezji jidysz – to temat dzisiejszego wykładu w ramach Międzynarodowego Seminarium Języka i Kultury Jidysz. Z wynikami swoich badań zapoznał naszych słuchaczy Mikhail Krutikov.
Litwa (Lite) to terytorium dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, obejmującego dzisiejsze tereny Białorusi, Litwy, część Łotwy oraz Polski i Ukrainy. Dla Żydów i żydowskiej kultury to miejsce wyjątkowe. Litwaccy poeci jidysz czuli szczególnie bliski związek z ziemią, na której mieszkali. Czerpali inspirację z piękna tamtejszej natury.
Wykładowca skupił się na przedstawieniu twórczości trzech autorów: Lejba Najdusa, Mojsze Kulbaka i Elchonena Voglera.
Najdus (1890-1918) tłumaczył utwory m.in. Mickiewicza i Puszkina. W swojej własnej poezji przedstawiał się jako nostalgiczny wędrowiec po litewskich zakamarkach.
Kulbak (1896-1937) uczył się w jesziwie, po pierwszej wojnie światowej przeniósł się do Berlina. Tam pisał wiersze o swoich rodzinnych, litewskich stronach. Gdy wyprowadził się z Berlina, zaczął pisać utwory o tym mieście. Jego twórczość jest pełna melancholii i romantyzmu.
Vogler (1907-1969) był członkiem grupy Jung Wilne. Po wojnie wyjechał do Paryża. Jeden z jego utworów dotyczy… miłości do sadu śliwkowego.
W czasie wykładu mogliśmy poznać fragmenty wierszy, ich tłumaczenia oraz dyskutować nad ich znaczeniem.
Zapraszamy na warsztaty i wykłady naszego Seminarium. Można zapisać się na pojedyncze aktywności! Szczegóły na stronie http://jidyszland.pl/pl/seminarium-jidysz/
Patronat nad projektem: Muzeum Historii Żydów Polskich Polin, Żydowski Instytut Historyczny
Projekt współfinansowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny