ZROST. Dorota Stolarska-Kultys – spotkanie i wystawa

15.07.2023 17:00

Zapraszamy 15 lipca o godz. 17 na spotkanie z fotografką i antropolożką, Dorotą Stolarską-Kultys. Prowadzenie: Weronika Kobylińska.

Wystawę można oglądać w dniach: 17-21.07, pon.-pt, godz. 10:00-17:00

O projekcie:

“W książce Nowoczesność i Zagłada Zygmunt Bauman określił nowoczesną zbiurokratyzowaną kulturę, z której zrodził się Holokaust, mianem „kultury ogrodniczej”. Upatrywał jej źródeł w oświeceniowej zmianie podejścia do natury i szczególnej roli, którą zaczęto od tego czasu przypisywać nauce służącej badaniu i klasyfikowaniu tak samo ludzi, jak i zwierząt czy roślin. Zaimplementowany do badań nad światem ludzi sposób opisywania przyrody zrównał społeczeństwo z ogrodem i niezaoranym ugorem, którego uprawę należy zaplanować i doprowadzić do określonego kształtu. W ideę tę od samego początku wpisane było wartościowanie i opresja przejawiająca się także w stosowanej nomenklaturze: odchwaszczanie, trzebienie, plenienie czy segregacja. Choć jej apogeum stanowią wydarzenia II wojny światowej, stoi ona za każdym ludobójstwem czy publicznym przyzwoleniem na przemocowy język lub gest.

Praca skupia się na tym ostatnim, ukazując nienaturalność sytuacji podległości i oceny na fotografiach inspirowanych pomiarami antropometrycznymi. Towarzyszą im filmy ukazujące krajobraz Rajska – niewielkiej wsi leżącej obok Oświęcimia. W latach 1941 – 1945 funkcjonował tam podobóz, w którym działało gospodarstwo rolne. Więźniowie, a przede wszystkim więźniarki, zajmowali się w nim ogrodnictwem i hodowlą roślin, w tym eksperymentalną uprawą gumodajnego mniszka kok-sagiz. Rośliny poddawane były codziennym obserwacjom i pomiarom, ewidencjonowane, znakowane i segregowane. Okazy uznane za wartościowe oddzielano od pozostałych przy pomocy kastenów – rodzaju szklani. Rajsko to przestrzeń, w której ludzie i rośliny podlegali tym samym opresyjnym gestom” – Dorota Stolarska-Kultys.

dr Dorota Stolarska-Kultys – Urodzona w Warszawie w 1986 roku. Absolwentka Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim, Fotografii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Studium Fotografii Artystycznej i Zawodowej w Warszawskiej Szkole Fotografii i Grafiki Projektowej. Doktorantka w Instytucie Fotografii w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Jest laureatką VII edycji programu „Migawki” organizowanego przez Towarzystwo Inicjatyw Twórczych “ę”.           
W trakcie trwania programu pracowała nad projektem Zalesianie, który został zaprezentowany w galerii Nowe Miejsce w Warszawie. Zarówno pod względem badawczym, jaki artystycznym, interesuje ją krajobraz jako miejsce naznaczone przez wydarzenia, które się w nim rozegrały. Bliskie jest jej romantyczne podejście do przyrody jako współbohatera, „zantropomorfizowanej s i ł y” niepozostającej bez wpływu na losy człowieka i świata.

dr Weronika Kobylińska – historyczka sztuki, kuratorka i adiunktka w Szkole Filmowej w Łodzi. Wykładała w Instytucie Historii Sztuki UW (2019-2021) i była kierowniczką studiów niestacjonarnych. Guest professor w Aleksander-Brückner-Zentrums für Polenstudien (Martin-Luther-Universität, 2020). Prowadziła także wykłady na Politechnice Warszawskiej i w stołecznej ASP. W 2022 r. zrealizowała staż podoktorski w Kulturwissenschaftliches Institut Essen (KWI). Stypendystka m.in. Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz MKiDN. Jej druga książka poświęcona polskiej fotografii („Awangardowa klisza”) była nominowana do Nagrody im. J. Długosza (2022).

Dofinansowano ze środków Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji